W imieniu tych, którzy nie zdążyli – Muzeum Śląskie.

Czas wojny – to czas grozy, czas w którym rodzi się tytułowy BASTION: nie tylko jaka fizyczna obrona przed zagładą lecz przede wszystkim jako ostatnia ostoja wartości fundamentalnych. Wolność, godność, prawo do samostanowienia – wartości cenniejsze niż życie dla tych, którzy walczą.

Pomyśl, że wszystko – ot tak – może nagle zniknąć – nawet wśród najzwyklejszych chwili.

„To mogło się zdarzyć tobie mnie lub komuś całkiem innemu [..]”

W życiu nie ma reguły, kto ucierpi. Czasem miejsce, czas, przypadek, czy nawet sekunda decyduje o tym, kto przeżyje, a kto pozostanie po drugiej stronie historii, której nikt nie chce pamiętać.

„mogliśmy nie zdążyć dobiec do schronu

ale to nie my jesteśmy pod gruzami”

Bezsilność wobec losu, bo jak pojąć, że ktoś “zajął nasze miejsce” uciekając przed śmiercią?

„[...] i nakryty był stół dla kilku osób

na stole były smaczne bułeczki

pachnąca herbata i jedna świeczka”

Jeszcze przed chwilą życie miało smak, zapach, światło – jak spokojna melodia, która nagle zamilkła zderzając się brutalnie z wojenną pustką i zniszczeniem.

„[...] to już będą wszyscy, którzy zdążyli dobiec

zawsze będziemy oddychać [...]”

Krąg ocalonych został domknięty. Nadzieje i złudzenia rozwiały się bezpowrotnie – los wydał swój wyrok. Po tych, którzy odeszli, zostaną tylko ślady w oddechach i wspomnieniach. A mimo bólu, świat toczy się dalej – czas nie przestaje płynąć.

"Nowy pokój" - Jurij Denysenkov · źródło: Fotografie: Karina Lewandowska - Muzeum Śląskie

"Nowy pokój" - Jurij Denysenkov · źródło: "Nowy pokój" - Jurij Denysenkov

Wyobraź to sobie – przechadzasz się po przestrzeni wypełnionej duszami ukraińskich artystów. Każdy obraz, każdy detal, każdy aspekt to ich osobista opowieść zapisana oczami, które widziały zbyt wiele. Bo wojna ma to do siebie, że narzuca rytm – chcesz czy nie, musisz tańczyć tak, jak ona zagra. To nie wiatr sprawia, że masz gęsia skórę. To emocje – ciche krzyki, bezgłośny płacz, wściekłość i bezradność wobec wojny, która przyszła nieproszona i odebrała spokój.

„to zdarzy się mnie i to się zdarzy tobie”

Nie ma „BEZPIECZNYCH”, KAŻDY może JEJ doświadczyć.

Interpretacja wiersza: Pawło Korobczuk.

Fotografie: Karina Lewandowska

"Nowy pokój" - Jurij Denysenkov

"Święto" - Jurij Denysenkov